Yogyakarta

Zondag, 14 september
Vanmorgen was onze eerste bestemming het Dieng plateau. Zoals het woord plateau al aangeeft, moesten we dus de berg op, met de auto dan welteverstaan. Op ongeveer 2km hoogte bevinden zich daar de oudste hindoeïstische tempels van Java ook vind je daar (iets verderop met de auto) zwavelbronnen, ik weet het niet hoor, maar daar rondlopen kan echt niet gezond zijn het is een aanslag op je longen, benauwd en misselijk wordt je van de lucht. De gids had nergens last van, hoewel das niet helemaal waar, hij had het koud. Het was heerlijk Hollands na zomer weer, stralend blauwe hemel en flink zon, ik denk een graadje of 20 en serieus de Indo's liepen met jassen, sjaals en zelfs handschoenen aan. Wij kregen voor het eerst in een week weer eens frisse lucht binnen. Op het plateau dan, bij die bronnen was er qua lucht niks fris meer aan, goed ik val in herhaling.
Daarna weer in de auto en 2 uur later geluncht en daarna naar toch wel echt een hoogtepunt van deze reis, de Borobudur. Gek het was net een beetje als de toren van Pisa, je rijdt in de omgeving van de toren en reikhalzend kijk je uit naar het verrijzen van die enorme scheve toren, maar eigenlijk zie je hem pas als je de straat in rijdt. Nou zo was dit ook, de tempel is enorm, dat dan weer wel, maar zo verborgen door een enorm aangelegd plantsoen dat we dus eigenlijk een klein beetje teleurgesteld waren. Maar niet voor lang, wat een indrukwekkende tempel, wat een details en wat een verhaal, we kregen een rondleiding van een gids, zo een die Indonesisch, Engels en wat Nederlands mixt, das best een uitdaging om dat te snappen kan ik je vertellen). Maar het was fantastisch, niet te druk en ook niet te warm alleen het licht hadden we tegen bij het maken van de foto's. Na de nodige souvenirs te hebben gekocht (ik hoor u denken Ma Lans, maar we konden het echt niet laten ) zijn we naar het hotel in Yogyakarta gebracht. Zojuist maar weer even een rondje gelopen, tis vroeg donker dus veel hebben we van de stad niet gezien, maar het lijkt gezellig. En nu weer richting bed. Ik slaap beroerd hier, elke nacht zo'n beetje een ander bed, helpt ook niet echt mee, dus ik slaap veel onderweg in de auto. Hopelijk vannacht een wat betere nacht, want morgen weer een druk programma XXX

15 september

Vanmorgen zijn we vertrokken voor een bezoek aan het Paleis van de Sultan, Kraton, ik zeg je eerlijk, ik vond er weinig aan. De sultans van de afgelopen eeuwen worden hier enorm vereerd, ze hebben van de 9e sultan zelfs nog zijn ovenwanten en pannenlappen tentoongesteld, he loved to cook, Lex merkt op dat hij maar 1 X heeft gekookt haha. Goed laten we het zo stellen, zijn onderbroek lag er nog net niet bij, maar daar is dan ook alles mee gezegd. Daarna brachten wij een bezoek aan de Batik fabriek, maar daar wijd ik een apart verslag aan.
Vervolgens gingen wij richting de tweede tempel die op de Unesco wereld erfgoed lijst staat, te weten Prambanan.
Erg indrukwekkend, maar we hadden een enge gids een Hindoestaan meent Lex, hij sprak met een zwaar accent Nederlands, dat je eigenlijk liever hebt dat hij Engels spreekt, maar ja je wil de beste man ook niet beledigen. Maar ik vond hem echt een beetje eng. In 2006 is er een aardbeving geweest vlakbij de tempel dus er liggen daar nog 220 stapels stenen die nog opnieuw in elkaar gezet moeten worden en aangezien ze 1 stapel per jaar kunnen reconstrueren tot tempel, gaan we over 220 jaar nog maar eens terug hahaha. Hierna vervolgden we onze weg richting de Jalan Malioboro, dit is de beroemde weg, de bekendste straat van Yogyakarta. Hier ligt echt allerlei prullaria t-shirts, armbandjes, slippers (vierkante) en sleutelhangers, tassen, traditionele beeldjes en natuurlijk batik.

Fijn, onze gids vertelde dat hij naar een klein Indonesisch eiland gaat eind deze maand om daar les te geven. Hier wonen kinderen die in armoede leven en hij probeert ze te motiveren tot het krijgen van interesse voor educatie. Wij hadden, op initiatief van Lex, schoolspulletjes meegebracht, zoals schriften, pennen, potloden, gummen. We hadden al eerder deze week wat uitgedeeld maar hebben de rest aan onze gids gegeven. We hebben het idee dat het goed terecht komt en het is fijn dat we het niet mee hoeven te slepen tot aan Bali.

Morgen gaan we richting Kediri, dit houdt in een wederom lange reis.
Liefs vanuit Yogyakarta!